Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi

Rozważania przygotowała klaretyńska wspólnota Pedro Cardona z Urugwaju.

Ewangelia wg św. Łukasza 2,16-21. 

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.
Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.
A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali.
Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.

Relacja z Bogiem

Pokora Maryi. Matka, która rodzi Syna Bożego i w prostocie zachowuje wszystkie te sprawy w swoim sercu. Bóg przemawia za pośrednictwem bardzo prostych znaków. Głos Anioła: „znajdziecie owinięte w pieluszki i leżące w żłobie…” 

Maryja, uboga, MATKA odarta z wszelkiej pychy i próżności, która pozwala innym zbliżyć się do jej Syna, usuwając się na drugi plan. Matka, która oddaje swojego Syna, aby inni mogli Go poznać, pokochać i adorować. 

Postawa misyjna

Klaretyni Świeccy: uczą się, jak odnajdywać wiarę w prostych i subtelnych znakach codziennego życia, w szczególności uczą się przeżywania najprostszego z nich: Eucharystii. Jak pasterze, którzy dają radosne i wiarygodne świadectwo o tym, co widzieli i słyszeli. 

Uczą się oddawać chwałę i wielbić Boga, modlić się o szeroko otwarte serca, patrzeć na Dziewicę, Matkę, która dała nam Dzieciątko Jezus; to ona uczy nas, jak kochać. 

Módl się i rozważaj Różaniec, gdzie znajdziesz wszystkie te tajemnice, które przechowywała w swoim sercu. 

Modlitwa

Panie spraw, abyśmy byli GŁOSICIELAMI POKOJU wszędzie, gdzie się pojawiamy w naszej codzienności z rodziną, przyjaciółmi, w pracy, wśród tych, spotykamy na co dzień. Spraw, aby Święta Maryja Dziewica, Matka Boga i nasza zawsze była z nami w naszym życiu, aby śmy umieli świadczyć o Tobie. Amen.

Pytania do rozważania

1.) Czy również mam potrzebę dzielenia się Dobrą Nowiną z wszystkimi ludźmi?
2.) Czy zachowuję w swoim sercu dary od Pana? Wracam do nich często? Rozważam je? A może biorę za coś oczywistego?
3.) Jak przeżyłam Boże Narodzenie? Jakieś "postanowienie poprawy" na resztę Oktawy Bożego Narodzenia?
4.) Czy wracam do Boga po radosnym przyjęciu od Niego prezentu? Tzn. czy adoruję Go w swoim sercu, w kościele...?